Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kartuzach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2020 roku

Sąd Rejonowy w Kartuzach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: A.. Joanna Siemaszko

Protokolant: Natalia Damaszk

w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Gdańsku T. L.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2018 roku, 9 marca 2018 roku, 23 maja 2018 roku, 10 grudnia 2018 roku, 6 czerwca 2019 roku, 21 sierpnia 2019 roku, 22 października 2019 roku, 23 października 2020 roku i 2 grudnia 2020 roku sprawy

W. S.

syna W. i R. z domu B.,

urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 25.10.2008 roku w K., będąc lekarzem specjalistą ginekologiem – położnikiem w Szpitalu (...) w K. i będąc z tego powodu zobowiązanym do opieki nad pacjentami Szpitala, ustaliwszy, iż zapis czynności serca płodu – K. R. ma oscylację zawężoną/milczącą wskazując tym samym na zagrożenie płodu wynikające z jego niedotlenienia, zaniechał przeprowadzenia dalszych badań diagnostycznych takich jak test M., badanie aminoskopowe, ocena przepływu krwi w tętnicy pępowinowej i tętnicy pośrodkowej mózgu, w następstwie czego nie rozpoznano niedotleniania płodu i nie przeprowadzono niezwłocznego zabiegu rozwiązania porodu u S. R. poprzez cesarskie cięcie, a ponadto w dniu 25.10.2008 roku o godzinie 8.10 zalecił podanie S. R. kroplówki z 5 jednostek oksytocyny, powodując zwiększenie skurczów macicy, jej pęknięcie, a także zmniejszenie przez nią przepływu krwi, co pogłębiło niedotlenienie płodu – K. R., po czym podjął spóźnioną decyzję o przeprowadzeniu zabiegu cesarskiego cięcia, pomimo istnieniu ku temu wskazań w postaci zawężonej/milczącej oscylacji serca płodu w zapisie KTG, co w następstwie doprowadziło do krwawienia w macicy w wyniku jej pęknięcia, a także do odklejenia się łożyska, narażając tym samym nieumyślnie K. R. na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,

tj. o czyn z art. 160 § 2 i 3 k.k.

I.  oskarżonego W. S. uznaje za winnego, w ramach zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, tego, że w dniu 25 października 2008 roku w K., będąc lekarzem specjalistą ginekologiem – położnikiem w Szpitalu (...) w K. i będąc z tego powodu zobowiązanym do opieki nad synem rodzącej S. R. – małoletnim K. R., podczas porodu S. R., po włączeniu o godzinie 9.00 kroplówki z oksytocyną nie zalecił monitorowania akcji serca płodu w sposób ciągły zapisem KTG, a nadto w czasie drugiego okresu porodu S. R. o godzinie 12.45 podjął świadomą decyzję o przedłużeniu drugiego okresu porodu drogami natury, mimo obciążonego wywiadu położniczego rodzącej S. R., w tym otyłości, otłuszczonego wnętrze miednicy, wcześniejszego porodu kleszczowego, nadciśnienia tętniczego, prowadzenia ciąży jako poronienia zagrażającego, starszego wieku ciężarnej, płodu makrosomicznego, jak też mimo że rodząca była bardzo niezdyscyplinowana, nie wykonywała poleceń położnych i lekarza, w tym o konieczności popierania w czasie skurczów, a poród nie postępował, w tym wobec osłabionej czynności skurczowej macicy i w krytycznym okresie porodu między godziną 12.45 a 13.25 nie potwierdził i nie zobiektywizował dobrostanu płodu podczas przedłużającego się drugiego okresu porodu, czym nieumyślnie naraził K. R. na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, a które to narażenie mógł przewidzieć, czyn ten kwalifikuje jako przestępstwo z art. 160 § 2 i 3 k.k. i za to na podstawie art. 160 § 3 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i § 3 k.k. wymierza mu karę grzywny w wymiarze 300 (trzystu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100,00 zł (sto złotych 00/100);

II.  na podstawie art. 46 § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego K. R. nawiązkę w wysokości 10.000,00 zł (dziesięć tysięcy złotych 00/100);

III.  na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 30.000,00 zł (trzydzieści tysięcy złotych 00/100), w tym na podstawie art. 1, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23. 06. 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z póź. zm.) opłatę w wysokości 3.000,000 zł (trzy tysiąc złotych 00/100), zaś na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od obowiązku zapłaty kosztów sądowych w pozostałej części, przejmując je na Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 924/17

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować i zakreślić w rep. K;

2.  akta przedłożyć z wpływem lub za 14 dni, celem rozpoznania wniosku oskarżyciela posiłkowego o zasądzenie wydatków na jego rzecz (k. 1513 akt sprawy).

K., dnia 16 grudnia 2020 roku