Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kartuzach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2021 roku

Sąd Rejonowy w Kartuzach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: A.. Joanna Siemaszko

Protokolant: st. sekr. sąd. Aneta Plichta

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kartuzach A. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2019 roku, 14 października 2019 roku, 17 października 2019 roku, 21 listopada 2019 roku, 25 listopada 2019 roku, 28 listopada 2019 roku, 10 stycznia 2020 roku, 18 maja 2020 roku, 24 czerwca 2020 roku, 13 sierpnia 2020 roku, 9 października 2020 roku, 20 listopada 2020 roku, 13 stycznia 2021 roku, 24 lutego 2021 roku i 7 kwietnia 2021 roku sprawy:

R. R.

syna F. i Ł. z domu M.

urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

I.  w okresie od stycznia 2010 roku do września 2018 roku w E. znęcał się fizycznie i psychicznie nad swoją konkubiną B. Z. pozostającą w stosunku zależności – m.in. ekonomicznej – od niego oraz nieporadną ze względu na swój stan psychiczny w ten sposób, że bił ją po całym ciele i głowie, krzyczał na nią, ubliżał, poniżał, wyśmiewał, zastraszał ją, ograniczał kontakty, groził wyrzuceniem z domu, zaś w czerwcu 2014 roku spowodował u niej uszkodzenia ciała w postaci zasinień twarzy, lewego ramienia i prawego uda, nadto od lutego 2013 roku do 29 czerwca 2018 roku znęcał się fizycznie i psychicznie nad nieporadnymi ze względu na wiek swoimi synami – mał. A. i mał. K., zaś od sierpnia 2015 roku do 29 czerwca 2018 roku nad mał. córką N. poprzez ich bicie ręką i pasem, krzyki, wyzywanie, zamykanie, pozostawianie w domu bez opieki, pozbawienie poczucia bezpieczeństwa,

tj. o przestępstwo z art. 207 § 1 i 1a k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

II.  w nieustalonym okresie czasu, jednakże nie wcześniej niż w październiku 2010 roku i nie później niż 29 czerwca 2018 roku w E. wykorzystując bezradność dziecka doprowadził małoletniego poniżej lat 15 – syna A. do obcowania płciowego, poprzez wprowadzenie swojego członka w odbyt dziecka,

tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 k.k. w zb. z art. 201 k.k. w zb. z art. 198 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

III.  w nieustalonym okresie czasu, jednakże nie wcześniej niż w marcu 2013 roku i nie później niż 29 czerwca 2018 roku w E. wykorzystując bezradność dziecka doprowadził małoletniego poniżej lat 15 – syna K. do obcowania płciowego poprzez wprowadzenie swojego członka w odbyt dziecka,

tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 k.k. w zb. z art. 201 k.k. w zb. z art. 198 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

I.  oskarżonego R. R. uznaje za winnego pierwszego zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, z tym ustaleniem, że obrażenia ciała pokrzywdzonej B. Z. w czerwcu 2014 roku naruszyły czynności narządu jej ciała na czas trwający nie dłużej niż 7 dni, a nadto że rodzeństwo A., K. i N. R. na skutek przemocy fizycznej i psychicznej doznali rozstroju zdrowia psychicznego w postaci zespołu stresu pourazowego, trwającego dłużej niż 7 dni, a innego niż określony w art. 156 § 1 k.k., czyn ten kwalifikuje jako przestępstwo z art. 207 § 1 i 1a k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k. i za to na podstawie art. 207 § 1a k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 41a § 1 i § 4 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzoną B. Z. oraz pokrzywdzonymi A., K. i N. R. oraz zakaz zbliżania się do nich na odległość mniejszą niż 20 (dwadzieścia) metrów na okres 10 (dziesięciu) lat;

III.  oskarżonego R. R. uznaje za winnego drugiego zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, z tym ustaleniem, że A. R. na skutek przemocy seksualnej doznał rozstroju zdrowia psychicznego w postaci zespołu stresu pourazowego, trwającego dłużej niż 7 dni, a innego niż określony w art. 156 § 1 k.k., czyn ten kwalifikuje jako przestępstwo z art. 200 § 1 k.k. w zb. z art. 201 k.k. w zb. z art. 198 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 200 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 41a § 2 i § 4 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu kontaktowania się i zbliżania na odległość mniejszą niż 20 (dwadzieścia) metrów do pokrzywdzonego A. R. na okres 10 (dziesięciu) lat;

V.  oskarżonego R. R. uznaje za winnego trzeciego zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, z tym ustaleniem, że K. R. na skutek przemocy seksualnej doznał rozstroju zdrowia psychicznego w postaci zespołu stresu pourazowego, trwającego dłużej niż 7 dni, a innego niż określony w art. 156 § 1 k.k., czyn ten kwalifikuje jako przestępstwo z art. 200 § 1 k.k. w zb. z art. 201 k.k. w zb. z art. 198 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 200 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  na podstawie art. 41a § 2 i § 4 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu kontaktowania się i zbliżania na odległość mniejszą niż 20 (dwadzieścia) metrów do pokrzywdzonego K. R. na okres 10 (dziesięciu) lat;

VII.  na podstawie art. 85 § 1 k.k., art. 85a k.k., art. 86 § 1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności wymierzone oskarżonemu w pkt. I, III i V i w ich miejsce orzeka karę łączną 10 (dziesięciu) lat pozbawienia wolności;

VIII.  na podstawie art. 90 § 2 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. łączy zakazy kontaktowania i zbliżania z małoletnim pokrzywdzonym A. R. wymierzone w pkt II i IV i w ich miejsce orzeka środek karny w postaci łącznego zakazu kontaktowania się i zbliżania na odległość mniejszą niż 20 (dwadzieścia) metrów do pokrzywdzonego A. R. na okres 15 (piętnastu) lat ;

IX.  na podstawie art. 90 § 2 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. łączy zakazy kontaktowania i zbliżania z małoletnim pokrzywdzonym K. R. wymierzone w pkt II i VI i w ich miejsce orzeka środek karny w postaci łącznego zakazu kontaktowania się i zbliżania na odległość mniejszą niż 20 (dwadzieścia) metrów do pokrzywdzonego K. R. na okres 15 (piętnastu) lat ;

X.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej w punkcie VII kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 24 kwietnia 2019 roku do dnia 13 kwietnia 2021 roku, przyjmując że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

XI.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci obowiązku zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych A. i K. R. kwoty po 30.000,00 zł (trzydzieści tysięcy złotych 00/100), zaś na rzecz pokrzywdzonej N. R. kwoty 10.000,00 zł (dziesięciu tysięcy złotych 00/100);

XII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego w całości od obowiązku zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 527/19

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować i zakreślić w rep. K;

2.  poinformować administrację właściwej jednostki penitencjarnej o nieprawomocnym wyroku skazującym wobec oskarżonego;

3.  akta przedstawić z wpływem lub za 14 dni.

K., dnia 13 kwietnia 2021 roku