Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kartuzach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2021 roku

Sąd Rejonowy w Kartuzach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Katarzyna Macińska

Protokolant: Paulina Formella

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kartuzach K. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2021 roku, w dniu 16 sierpnia 2021 roku oraz w dniu 13 października 2021 roku sprawy

R. G.

urodzonego (...) w G.

syna H. i E. z domu M.

oskarżonego o to, że:

1.  w okresie od 9 grudnia 2018 roku do 10 września 2020 roku w K. znęcał się fizycznie i psychicznie nad B. S. – osobą będącą z nim we wspólnym pożyciu oraz w okresie od 1 lipca 2018 roku do 29 grudnia 2020 roku znęcał się psychicznie i fizycznie nad małoletnimi dziećmi D. i J. G. - osobami najbliższymi w ten sposób, że wszczynał awantury domowe, podczas których:

-

wobec B. S. używał słów powszechnie uznawanych za obelżywe, szarpał ją za włosy, uderzał po całym ciele, rzucał o ścianę, przewracał, kierował groźby pozbawienia życia,

-

wobec małoletnich dzieci nieporadnych z uwagi na wiek, używał słów powszechnie uznawanych za obelżywe, uderzał po głowie, pupie, a w lipcu 2018 roku stosując przemoc wobec D. G. spowodował u niej otarcie naskórka

tj. o czyn z art. 207 § 1a k.k. i art. 207 § 1 k.k.

2.  w dniu 29 grudnia 2020 roku w K. dokonał uszkodzenia ciała B. S. w ten sposób, że uderzał ją po całym ciele powodując obrzęki i krwiaki w okolicy oczodołów, otarcia naskórka, obrzęki warg, które to obrażenia naruszyły prawidłowe funkcjonowanie jej narządów ciała na czas poniżej 7 dni

tj. o czyn z art. 157 § 2 k.k.

3.  w nieustalonym dniu latem 2016 roku w K. przemocą doprowadził B. S. do obcowania połciowego w ten sposób, że kierując groźby uszkodzenia ciała zmusił ją do położenia się na łózko po czym przytrzymując za nadgarstki odbył z nią stosunek dopochwowy

tj. o czyn z art. 197 § 1 k.k.

przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k.

I.  oskarżonego R. G. w ramach czynu zarzucanego mu w pkt 1 aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że w okresie od 9 grudnia 2018 roku do 10 września 2020 roku w K. znęcał się fizycznie i psychicznie nad pozostającą z nim we wspólnym pożyciu B. S. oraz w okresie od lipca 2018 roku do 29 grudnia 2020 roku znęcał się psychicznie i fizycznie nad małoletnimi dziećmi D. i J. G. w ten sposób, że wszczynał awantury domowe, podczas, których: wobec B. S. używał słów powszechnie uznawanych za obelżywe, szarpał ją za włosy, uderzał po całym ciele, przewracał i kierował groźby pozbawienia życia oraz wobec małoletnich dzieci nieporadnych z uwagi na wiek używał słów obraźliwych i umniejszających ich wartość, uderzał po głowie i pupie, a w lipcu 2018 roku stosując przemoc wobec D. G. spowodował u niej zasinienie na skroniach, czyn ten kwalifikuje jako przestępstwo z art. 207 § 1a k.k. i art. 207 § 1 k.k. i za to skazuje go, a na podstawie art. 207 § 1a k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 41a § 1 k.k. w zw. z art. 41a § 4 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. G. środek karny w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzoną B. S. i zbliżania do niej na odległość mniejszą niż 10 m na okres 2 (dwóch) lat;

III.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. G. środek kompensacyjny w postaci obowiązku zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 3.000 zł (trzy tysiące złotych) na rzecz B. S.;

IV.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. G. środek kompensacyjny w postaci obowiązku zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 1.000 zł (jeden tysiąc złotych) na rzecz J. G.;

V.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. G. środek kompensacyjny w postaci obowiązku zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 2.000 zł (dwa tysiące złotych) na rzecz D. G.;

VI.  oskarżonego R. G. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt 2 aktu oskarżenia, czyn ten kwalifikuje jako przestępstwo z art. 157 § 2 k.k. i za to skazuje go, a na podstawie art. 157 § 2 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

VII.  na podstawie art. 41a § 1 k.k. w zw. z art. 41a § 4 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. G. środek karny w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzoną B. S. i zbliżania do niej na odległość mniejszą niż 10 m na okres 1 (jednego) roku;

VIII.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. G. środek kompensacyjny w postaci obowiązku zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 1.000 zł (jeden tysiąc złotych) na rzecz B. S.;

IX.  oskarżonego R. G. w ramach czynu zarzucanego mu w pkt 3 aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że w nieustalonym dniu latem 2016 roku w K. przemocą oraz groźbą bezprawną uszkodzenia ciała doprowadził B. S. do obcowania płciowego w ten sposób, że zmusił ją do podejścia do siebie, następnie rzucił na łóżko i przytrzymywał za nadgarstek jednej ręki i odbył z nią stosunek dopochwowy, czyn ten kwalifikuje jako przestępstwo z art. 197 § 1 k.k. i za to skazuje go, a na podstawie art. 197 § 1 k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

X.  na podstawie art. 41a § 1 k.k. w zw. z art. 41a § 4 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. G. środek karny w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzoną B. S. i zbliżania do niej na odległość mniejszą niż 10 m na okres 3 (trzech) lat;

XI.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. G. środek kompensacyjny w postaci obowiązku zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 2.000 zł (dwa tysiące złotych) na rzecz B. S.;

XII.  na podstawie art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 85a k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone wobec oskarżonego R. G. w pkt I, VI i IX wyroku jednostkowe kary pozbawienia wolności i w ich miejsce orzeka karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

XIII.  na podstawie art. 90 § 2 k.k. w zw. z art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 85a k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone wobec oskarżonego R. G. w pkt II, VI i X wyroku jednostkowe środki karne w postaci zakazu kontaktowania się z B. S. i zbliżania do niej i w ich miejsce orzeka łącznie środek karny w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzoną B. S. i zbliżania do niej na odległość mniejszą niż 10 m na okres 4 (czterech) lat;

XIV.  na podstawie art. 93a § 1 pkt 3 k.k., art. 93b § 1 k.k. i art. 93c pkt 5 k.k. w zw. z art. 93f § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. G. środek zabezpieczający w postaci poddania go terapii uzależnień w systemie ambulatoryjnym w Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej Centrum Medycznym (...) sp. z o.o. w K., ul. (...), (...)-(...) K.;

XV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu R. G. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt XII wyroku okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 5 lutego 2021 roku godziny 14:50 do dnia 14 października 2021 roku, przyjmując że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności odpowiada jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

XVI.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze, § 2, § 4 ust. 1 i 3, § 17 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 3, § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu przyznaje od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. B. kwotę 1.092,24 zł (jeden tysiąc dziewięćdziesiąt dwa złote dwadzieścia cztery grosze) brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

XVII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego R. G. od obowiązku poniesienia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.