Treść orzeczenia II K 98/22 - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kartuzach

II K 98/22 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Kartuzach z 2024-06-28

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 98/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. G.

w dniu 23 kwietnia 2021 roku w K., za pośrednictwem środków masowego komunikowania, publicznie, na fanpage’u (...) utworzonym na portalu F..com zamieścił – przy pomocy innych, nieustalonych osób – post pod nazwą Sportowe rewelacje radnego P. a rzeczywistość…”, w którym pomówił i znieważył A. P. (1) poprzez wskazanie, iż „doprowadził już do wielu konfliktów również w łonie organizacji sportowej, w której pełnił ważne funkcje z funkcją prezesa włącznie”, „wolą zarządu klubu został pozbawiony tych funkcji”, „nic nie buduje, a jedynie doprowadza do skonfliktowania środowiska i kreowania fałszywego i krzywdzącego obrazu (...) sportu” oraz „podobnie jak w wielu innych dziedzinach lubi namieszać, ale nie bierze za nic odpowiedzialności”, czym poniżył A. P. (1) w opinii publicznej oraz naraził na utratę zaufania potrzebnego do sprawowania funkcji radnego Rady Miejskiej w K., tj. o czyn z art. 212 § 1 i 2 k.k. w zb. z art. 216 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 23 kwietnia 2021 r o godzinie 16:15 za pośrednictwem portalu F. na profilu (...) opublikowano wpis zatytułowany "Sportowe rewelacje radnego P. a rzeczywistość...".

Artykuł stanowił odpowiedź na wypowiedzi - wpisy umieszczane przez A. P. (1) na portalach społecznościowych dotyczących działalności sportowej na ternie gminy K. oraz działalności Burmistrza Gminy K. - M. G. w tym zakresie.

W treści wpisu wskazano między innymi, że A. P. (1) „doprowadził już do wielu konfliktów również w łonie organizacji sportowej, w której pełnił ważne funkcje z funkcją prezesa włącznie”, „wolą zarządu klubu został pozbawiony tych funkcji”, „nic nie buduje, a jedynie doprowadza do skonfliktowania środowiska i kreowania fałszywego i krzywdzącego obrazu (...) sportu” oraz „podobnie jak w wielu innych dziedzinach lubi namieszać, ale nie bierze za nic odpowiedzialności”.

Urząd Miejski w K. prowadzi profil o nazwie (...) na portalu społecznościowym F.. Administratorem jest W. I. Wydziału (...) i (...) z Organizacjami (...) zaś S. B. (Zastępca Burmistrza K.) oraz P. S. (Podinspektor Wydziału (...) i (...) z Organizacjami (...)) pełnią rolę redaktorów strony posiadających możliwość wprowadzania i edytowania zamieszonych artykułów oraz postów.

A. P. (1) od 2016 r. pełni funkcję radnego Rady Miejskiej w K.. Począwszy od 1971 roku związany jest z działalnością klubu sportowego (...), zwłaszcza w sekcji zapaśniczej. Z dniem 2 stycznia 2019 r. z własnej woli przestał pełnić funkcję Prezesa Zarządu Klubu (...) – przychylono się do jego wniosku o rezygnację z członkostwa. A. P. (1) jest osobą zasłużoną dla (...) sportu, jednocześnie jednak od kilku lat niepochlebnie wypowiadającą się na temat podziału przez Gminę środków finansowych na poszczególne dyscypliny oraz bezpośrednio do działaczy innych sekcji – niegrzecznie, a nawet wulgarnie. Takie marginalizowanie innych dyscyplin sportowych stwarza sytuacja konfliktowe w (...) sporcie, stwarza jego fałszywy i krzywdzący obraz.

Wskutek skierowanego przez oskarżyciela prywatnego zawiadomienia postanowieniem z dnia 6 grudnia 2021 r. Prokurator Prokuratury Rejonowej w Kartuzach umorzył dochodzenie w sprawie zaistniałego w dniu 23 kwietnia 2021 r. w K. znieważenia A. P. (1) za pomocą środków masowego komunikowania pomówienia go o postępowanie, które mogło go poniżyć w opinii publicznej tj. o czyn z art. 212 § 2 k.k. w zb. z art. 216 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk z uwagi na brak interesu społecznego w kontynuowaniu ścigania z urzędu czynu ściganego z oskarżenia prywatnego.

Pismem z dnia 17 czerwca 2021 r. A. P. (1) wezwał M. G. do usunięcia naruszenia dóbr osobistych wraz z wezwaniem do zapłaty na wskazany cel społeczny, wobec czego oskarżony pismem z dnia 25 czerwca 2021 r. odmówił wykonania żądań zawartych w treści wystosowanego wezwania.

zeznania świadka A. P. (1)

20-21, 82-85

zeznania świadka S. B.

86-88

zeznania świadka W. B.

88-90

zeznania świadka P. S.

zeznania świadka J. M.

92-93

zeznania świadka K. K.

93-95

zeznania świadka Z. N.

95 - 96

zeznania świadka P. Z.

96-97

zeznania świadka J. T.

106-108

zeznania świadka H. K. (1)

108-110

zeznania świadka S. S.

111-114

zeznania świadka M. D.

114-115

zeznania świadka W. H.

120-123

zeznania świadka D. Z.

123-124

zeznania świadka S. D.

124-127

wydruk screenu ze strony internetowej F.

12-16

wyciąg z akta postępowania przygotowawczego o sygn. akt 4054-0.Ds.281.2021

17-24

przedsądowe wezwanie do usunięcia naruszenia dóbr osobistych wraz z wezwaniem do zapłaty z 17 czerwca 2021r.

25-29

odpowiedź na przedsądowe wezwanie do usunięcia naruszenia dóbr osobistych wraz z wezwaniem do zapłaty z 25 czerwca 2021 roku

30-31

zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z 19 sierpnia 2021 roku

32-33

pismo z 4.10.2018r, pismo z 3.01.2019r

34, 35

podziękowania, dyplomy i gratulacje

36-59

wydruk w prywatnego konta A. P. (1) prowadzonego na portalu społecznościowym F.

71-72

wydruk artykułu

73-75

M. G. ma 65 lat. Żonaty. Pełni funkcję Burmistrza Gminy K.. Oskarżony nie był uprzednio karany.

dane PESEL-SAD

100-101

karta karna

103

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. G.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

- Oskarżony samodzielnie umieścił post na stronie.

- Oskarżony poprzez zamieszczenie postu poniżył A. P. (1) w opinii publicznej.

zeznania świadka A. P. (1)

20-21, 82-85

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka A. P. (1)

Sąd uznał zeznania świadka A. P. (1) za wiarygodne w zakresie, w jakim wskazał na podstawy zainicjowania całej sytuacji oraz związanych z tym nieporozumień, a dotyczących kwestii wydatkowania środków publicznych na cele sportowe. Ponadto oskarżyciel prywatny zgodnie z pozostałymi dowodami dokumentarnymi oraz częściowo zeznaniami świadków przedstawił swoją działalność sportową i polityczną, która miała pośredni wpływ na zamieszczenie przez oskarżonego wpisu. W tym zakresie zeznania są jasne, rzeczowe i znajdują odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny. Twierdzenia A. P. (1) wyłącznie we wskazanym zakresie stanowią podstawę poczynionych ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.

zeznania świadka S. B.

Sąd obdarzył wiarą depozycje świadka, w szczególności w odniesieniu do kwestii związanej z zamieszczaniem wpisów na profilu (...), w tym z dnia 23 kwietnia 2021 r. S. B. podkreśliła, że zgodnie z obowiązującym podziałem obowiązków w Urzędzie Miejskim posiadała możliwość redagowania, edytowania i zamieszczania wpisów na wskazanym profilu wraz z pracownikami Wydziału (...) i (...) z Organizacjami (...) oraz P. S.. Świadek podkreśliła, że pomimo zamieszczenia pod wpisem danych oskarżonego nie było możliwości, aby sam Burmistrz K. dokonywał jego publikacji, natomiast powyższe stanowiło odpowiedź na treści, które publikował oskarżyciel prywatny a przedstawiające Urząd Miejski w K. w negatywnym świetle. Zeznania w tej części korespondują z materiałem dokumentarnym w postaci wydruku z prywatnego konta A. P. na FB. Tym niemniej zamieszczenie tylko tego wpisu poprzedzone było szeregiem publikacji ze strony A. P. (1). Jednocześnie treść zeznań korespondowała z pozostałymi depozycjami świadków. Nie ujawniła się w zeznaniach świadka stronniczość czy brak obiektywizmu ze względu na pełnioną funkcję Zastępcy Burmistrza K.. Jedyne nieprawdziwe były zeznania świadka, iż oskarżyciel został pozbawiony funkcji w zarządzie klubu, jednak nie świadczy to o braku wiarygodności, ale świadek sam był w błędzie co do tej okoliczności.

zeznania świadka W. B.

Sąd w zakresie zeznań W. B. uznał, że ich treść jest prawdziwa. Świadek jako pracownik Wydziału (...) i (...) z Organizacjami (...) wskazał, że zamieszczony artykuł był odpowiedzią na wcześniejsze publikacje A. P. (1). Z zeznań świadka wynika również, iż w jego obecności oskarżyciel prywatny obrażał byłych trenerów sekcji zapaśniczej tj. M. D., jak również krytykował pozostałe dyscypliny sportowe i pracowników urzędu nazywając ich „idiotami”. Świadek otrzymał gotowy do publikacji tekst, a w jego ocenie z uwagi na charakter tj. napisanie go w pierwszej osobie można traktować go jako wypowiedź Burmistrza K., przy czym podpis zawarty pod nim nie był podpisem kwalifikowanym ani elektronicznym. Świadek podkreślił również, że w jego ocenie postawa prezentowana przez A. P. (1) pomimo odniesionych zasług kreuje krzywdzący obraz (...) sportu. Jakkolwiek do dokonania w/w oceny uprawniony jest wyłącznie Sąd, to przytoczone przez świadka fakty go do takiej oceny uprawniały. Zeznania z uwagi na ich spójność z pozostałymi dowodami stanowiły źródło dowodowe istotne przy czynieniu ustaleń faktycznych. Nie ujawniono takich treści które mogłyby podważyć ich wiarygodność. Na marginesie Sąd wskazuje, że treści o jakich zeznawał świadek, a używane przez A. P. jak „złodziej”, „chory psychicznie” stanowią treści zniesławiające.

zeznania świadka P. S.

Świadek jak pracownik Wydziału (...) i (...) z Organizacjami (...) Urzędu Miejskiego w K. nie był w stanie określić kto jest autorem wpisu zamieszczonego na stronie (...). Jednocześnie P. S. odniósł się do postawy oskarżyciela prywatnego wskazując, że ten zaczepia go w miejscach publicznych, jak również nachodził go w miejscu pracy, obrażając przyjaciół i znajomych świadka. W ocenie Sądu świadek złożył depozycje zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą, a w częściowym zakresie powołał się na swoją niewiedzę, tak aby przedstawić rzetelną relacje. Z tych względów zeznania polegają na prawdzie.

zeznania świadka J. M.

Sąd obdarzył przymiotem wiarygodności zeznania J. M. – członka zarządu klubu sportowego (...), z którym związany był A. P. (1). Świadek wskazał, że oskarżyciel prywatny nie zgadzał się z opiniami sportowców i działaczy, jak również słyszał o negatywnych opiniach formułowanych przez w/w. Zgodnie z zeznaniami świadka oskarżyciel miał pretensje do samorządu w odniesieniu do finasowania sportu oraz organizacji zadań sportowych. Na walor wiarygodności zasługuje to, iż pomimo bliskiej niechęci świadka do oskarżyciela prywatnego wskazał, że bezpośrednio po złożeniu rezygnacji ze sprawowanej funkcji prezesa, zarząd lub jego członkowie chcieli odwieść go od tego działania, uwzględniając jego wieloletnią praktykę sportową. Zeznania świadka nie zawierały takich treści, które mogłyby przemawiać za uznaniem, że depozycje w/w ukierunkowane są na pogorszenie sytuacji procesowej którejkolwiek ze stron.

zeznania świadka K. K.

Świadek K. K. powołał się na swoja uprzednią znajomość z oskarżycielem prywatnym z uwagi na to, iż świadek był jego uczniem. Z zeznań świadka wynika, że A. P. (1) jest osobą konfliktową. Wielokrotnie popadał w spór z innymi sekcjami oraz krytykował ich działalności. Świadek, co wpłynęło zasadniczo na ocenę jego zeznań, podniósł, że z uwagi na szacunek do oskarżyciela prywatnego unikał z nim bezpośrednich scysji. Wskazał również, że w/w sam zrezygnował z funkcji prezesa, a o części obraźliwych wypowiedzi dowiedział się z relacji innych osób. Depozycje w takiej formie bez wątpienia polegały na prawdzie i stanowiły podstawę stanu faktycznego w sprawie.

zeznania świadka Z. N.

Z zeznań świadka Z. N. wynika, że co prawda nie zna szczegółów zaistniałej sytuacji będącej przedmiotem analizy w niniejszym postępowaniu, aczkolwiek podkreślił, że jego rezygnacja z dalszej działalności w klubie sportowym była spowodowana konfliktowością A. P. (1). Zeznania w takiej formie polegały na prawdzie i korespondowały z pozostałym materiałem osobowym.

zeznania świadka P. Z.

Świadek również nie posiadał szczegółowej wiedzy dotyczącej umieszczenia wpisów przez A. P. (1) oraz Urząd Miejski w kontekście omawianej sytuacji. Jednakże w ocenie Sądu świadek przedstawił istotne okoliczności mające wpływ na ocenę zachowania. Z zeznań P. Z. wynika, że A. P. (1) był osobą konfliktową, która w zakresie sportu dyskwalifikowała inne dziedziny za wyjątkiem zapasów. W trakcie jednego ze spotkań ze świadkiem doszło do kierowania wyzwisk ze strony oskarżyciela prywatnego, co potwierdza jego impulsywność. P. Z. wskazał również, że w kontekście całokształtu działalności, postawa A. P. (1) źle wpływała na obraz sportu w gminie. Depozycje w takim kształcie nie były pozbawione wiarygodności i cechowały się spójnością, w tym z pozostałymi zeznaniami złożonymi w sprawie.

zeznania świadka J. T.

Świadek pomimo osobistego zatargu z oskarżycielem prywatnym zdał rzetelną relacje z tego, czego był uczestnikiem oraz w tym zakresie w jakim obiektywnie posiadał wiedzę. J. T. pomimo oskarżenia formułowanego pod adresem jego córki w aspekcie wygranej w zawodach (...) wynikającej rzekomo z celowego działania i wpływu świadka, zeznał w obiektywny sposób wskazując, że w późniejszym okresie nie popadał w konflikt z A. P. (1). Tym niemniej podkreślił, że w/w uchodzi za osobę konfliktową, która nie uznaje innych dyscyplin sportu (poza zapasami). Zeznania J. T. w tym zakresie korespondowały z depozycjami pozostałych świadków, którym Sąd dął wiarę.

zeznania świadka H. K. (1)

Wobec obszerności zeznań świadka H. K. (1), Sąd nie dopatrzył się w ich treści okoliczności przemawiających za ich nieuwzględnieniem. Świadek nie znając szczegółów omawianej sprawy wskazała na własne doświadczenia związane z osobą A. P. (1), podkreślając, że był on osobą apodyktyczną i dominującą, a także że jego wypowiedzi na temat (...) sportu są krzywdzące i dzielą środowisko. Nie mogli dojść do porozumienia, zaś oskarżyciel prywatny krytykował działalność świadka w kontekście sekcji żeglarskiej. Jednocześnie świadek wskazała, iż A. P. (1) nie został zwolniony z funkcji prezesa, a zrezygnował z niej samodzielnie, co koresponduje z zeznaniami A. P. oraz dokumentami na okoliczność w/w rezygnacji figurującymi w aktach sprawy. Depozycje w takiej formie zasługiwały na wiarę i były spójne.

zeznania świadka S. S.

Sąd obdarzył przymiotem wiarygodności zeznania S. S. - działacza klubu (...) oraz jego vice prezesa. Z zeznań wynika, że A. P. (1) szkalował pozostałe dyscypliny sportu poza zapasami, co miało istotny wpływ na działalność sportową w gminie. Oskarżyciel prywatny oskarżył działaczy sekcji piłkarskiej, że są odpowiedzialni za dewastacje budynku sportowego przy stadionie, co nie było zgodne z prawdą. Świadek nie wiedział w jakich okolicznościach oskarżyciel prywatny utracił stanowisko prezesa zarządu klubu. W takim zakresie zeznania świadka w ocenie Sądu polegały na prawdzie i stanowiły wiarygodne źródło dowodowe. Wespół z zeznaniami pozostałych świadków miały znaczący wpływ na ocenę zachowania. Podobnie jak m.in. świadek H. K. zeznał, iż oskarżyciel przedstawia krzywdzący obraz (...) sportu.

zeznania świadka M. D.

Z zeznań świadka M. D. wynika, że A. P. (1) sam złożył rezygnację ze sprawowania funkcji prezesa zarządu klubu. Świadek wyakcentował fakt, że oskarżyciel prywatny nie tolerował innych dyscyplin sportowych i nie odnosił się z szacunkiem do pozostałych działaczy. Nie widząc możliwości kontynuacji współpracy świadek stworzył własną sekcję zapaśniczą, co spowodowało, że A. P. (1) oskarżał go o zniszczenie dorobku. Podkreślił, że nie był bezpośrednim świadkiem szkalowania, a wiedzę w tym zakresie powziął z rozmów z pozostałymi działaczami. Tym niemniej depozycje świadka nie były obarczone wadliwością, pomimo osobistych nieporozumień z oskarżycielem prywatnym. M. D. starał się przedstawić jak najrzetelniejszą relację z tego czego był świadkiem. Jego zeznania korespondują z zeznaniami pozostałych świadków obrony i stanowią wiarygodny materiał dowodowy.

zeznania świadka W. H.

Świadek W. H. zeznając przed Sądem wskazał, że zapoznał się z pismem i wyraził subiektywną opinię, podzielając zamieszczony artykuł. Istotnie potwierdził również, ze A. P. (1) kłócił się z pozostałymi osobami i krytykował ich działalność sportową. Wskazał również, że przyszedł do sklepu należącego do jego żony i zarzucił mu działanie na szkodę klubu. Świadek podkreślił również, że oskarżyciel prywatny sam zrezygnował z zajmowanej funkcji prezesa. Zeznania w obliczu relacji pomiędzy w/w były spójne z twierdzeniami pozostałych świadków, a nade wszystko odpowiadały prawdzie, zaś W. H. nie zmierzał intencjonalnie do takiego wykreowania rzeczywistości, która mogłaby urealnić osobistą niechęć do A. P. (1), a tym samym wpłynąć na ocenę zachowania M. G..

zeznania świadka D. Z.

Zeznania świadka D. Z. również w ocenie Sądu były oparte na prawdzie. Z treści depozycji wynika, że to A. P. (1) zaczepiał świadka na ulicy, nachodził go w miejscu pracy, przychodząc do gabinetu bez uprzedniego zaproszenia, robiąc mu wyrzuty dotyczące rzekomego niszczenia sportu i zapasów przez świadka oraz groził nasyłaniem Prokuratora. Świadek pomimo szeregu zachowań w/w starał się unikać sytuacji konfliktowych, a jego zeznania były rzetelną relacją tego, czego sam doświadczył w stosunkach z oskarżycielem prywatnym.

zeznania świadka S. D.

W ocenie Sądu zeznania świadka S. D. opierały się na prawdzie i stanowiły istotne źródło dowodowe. Świadek wskazał, iż pomiędzy nim a A. P. (1) w przeszłości istniał konflikt, który został już zażegnany. Tym samym Sąd uznał, że brak jest obiektywnych okoliczności mogących podważyć jego wiarygodność. S. D. wskazał ponadto, że w/w jest osobą apodyktyczną, krytykował pozostałe sekcje sportowe, w tym żeglarską oraz wypowiadał się niepochlebnie o innych dyscyplinach. Zgodnie z zeznaniami świadka krytyka A. P. (1) jest trwała, a postawa nastwiona na negowanie działalności innych osób. Zeznania świadka pozostają w pełnej koincydencji z depozycjami pozostałych świadków i stanowią spójny obraz umożliwiający ocenę zachowania.

wydruk screenu ze strony internetowej F.

Sąd obdarzył wiarą określone dowody wobec ich prawdziwości, która nie była kwestionowana w toku procesu. Miały istotny wkład przy rekonstrukcji stanu faktycznego w sprawie.

wyciąg z akta postępowania przygotowawczego o sygn. akt 4054-0.Ds.281.2021

przedsądowe wezwanie do usunięcia naruszenia dóbr osobistych wraz z wezwaniem do zapłaty z 17 czerwca 2021r.

odpowiedź na przedsądowe wezwanie do usunięcia naruszenia dóbr osobistych wraz z wezwaniem do zapłaty z 25 czerwca 2021 roku

zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z 19 sierpnia 2021 roku

pismo z 4.10.2018r, pismo z 3.01.2019r

podziękowania, dyplomy i gratulacje

wydruk w prywatnego konta A. P. (1) prowadzonego na portalu społecznościowym F.

wydruk artykułu

1.1.1.2

dane PESEL-SAD

Sąd dał w pełni wiarę danym dotyczącym oskarżonego, albowiem były spójne z jego kartą karną, a ich prawdziwość nie była kwestionowana w toku postępowania.

karta karna

Sąd dał w pełni wiarę danym o karalności oskarżonego, albowiem karta karna została wystawiona przez organ do tego uprawniony i w zakresie jego kompetencji. Wiarygodność dokumentu nie była nadto kwestionowana w toku postępowania.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

zeznania świadka A. P. (1)

Sąd odmówił wiary zeznaniom A. P. (1) w pozostałym zakresie, albowiem nie znajdują one odzwierciedlenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Oskarżyciel prywatny pomimo wyrażanej przez świadków opinii na jego temat oraz treści zeznań dotyczących konkretnych sytuacji z udziałem oskarżyciela próbował przedstawić osobę oskarżonego jako inicjatora konfliktu. Sąd uznał, że zeznania za wyjątkiem opisu dorobku sportowego świadka stanowią subiektywną ocenę wydarzeń stanowiącą element poparcia dla skierowanego prywatnego aktu oskarżenia. Za wyjątkiem omawianych w tej części zeznań, w pozostałym materiale dowodowym nie sposób dopatrzyć się takich okoliczności które przemawiałyby za uznaniem tezy forsowanej przez w/w. Nadto o zaistnieniu pomówienia czy znieważenia nie świadczy wyłącznie subiektywne przekonanie pokrzywdzonego.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

M. G.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

M. G. w ramach skierowanego prywatnego aktu oskarżenia został oskarżony o to, że w dniu 23 kwietnia 2021 roku w K., za pośrednictwem środków masowego komunikowania, publicznie, na fanpage’u (...) utworzonym na portalu F..com zamieścił – przy pomocy innych, nieustalonych osób – post pod nazwą Sportowe rewelacje radnego P. a rzeczywistość…”, w którym pomówił i znieważył A. P. (1) poprzez wskazanie, iż „doprowadził już do wielu konfliktów również w łonie organizacji sportowej, w której pełnił ważne funkcje z funkcją prezesa włącznie”, „wolą zarządu klubu został pozbawiony tych funkcji”, „nic nie buduje, a jedynie doprowadza do skonfliktowania środowiska i kreowania fałszywego i krzywdzącego obrazu (...) sportu” oraz „podobnie jak w wielu innych dziedzinach lubi namieszać, ale nie bierze za nic odpowiedzialności”, czym poniżył A. P. (1) w opinii publicznej oraz naraził na utratę zaufania potrzebnego do sprawowania funkcji radnego Rady Miejskiej w K., tj. o czyn z art. 212 § 1 i 2 k.k. w zb. z art. 216 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

W zakresie czynu określnego w art. 212 k.k. Powszechnie przyjmuje się, że dobrem chronionym czynu jest tzw. cześć zewnętrzna obejmująca ochronę szacunku, dobrego imienia pokrzywdzonego przed narażeniem go na negatywne wyobrażenia o nim ze strony osób trzecich. M. S. precyzuje, że ochronie podlega: "sława, cześć w znaczeniu dobrego imienia, pozytywnego wyobrażenia o wartości danego człowieka u innych" (M. S., Cześć i godność osobista jako przedmioty ochrony, s. 53). Natomiast J. W. jako dobra chronione art. 212 KK wymienia "honor, dobre imię, godność osobistą" (tenże, w: A. Wąsek, KK. Komentarz. Część szczególna, t. 2, 2006, s. 1084).

Natomiast przestępstwo zniewagi chroni godność człowieka (cześć wewnętrzną) przed takimi naruszeniami, "które według zdeterminowanych kulturowo i powszechnie przyjętych ocen stanowią wyraz pogardy dla człowieka niezależnie od odczuć samego pokrzywdzonego" (W. K., Zniesławienie, s. 169). Przestępstwo to, określane także w doktrynie jako obraza, polega na ubliżeniu komuś, obraźliwym zachowaniu się wobec kogoś (P. H., J. S., Przestępstwa, s. 44).

Zarzuty skierowane przeciwko oskarżonemu mają charakter nieuzasadniony. Sąd na gruncie omawianej sprawy podziela stanowisko ugruntowane w orzecznictwie, zgodnie z którym nie każda treść – nawet w sposób oczywisty uderzająca w dobra osobiste innej osoby -będzie wyczerpywać znamiona przestępstwa z art. 216 k.k. Granice odpowiedzialności karnej wyznacza w tym wypadku to, czy autor takiego pisma czyni to wyłącznie w uzasadnieniu lub w obronie swoich praw czy też celowo szkaluje stronę przeciwną. W treści przedmiotowego wpisu brak treści wulgarnych lub w inny sposób znieważających.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, iż treść opublikowanego na profilu (...) wpisu poza stwierdzeniem, iż A. P. (1) „wolą zarządu klubu został pozbawiony tych funkcji” nie zawiera takich okoliczności które wskazywałyby na pomówienie bądź zniesławienie. Treść artykułu będącego przedmiotem procedowania w tym postępowaniu de facto pozostaje odpowiedzią na wcześniejsze wpisy A. P. (1) zamieszczane na portalach społecznościowych (przedstawiające w negatywnym świetle gminę oraz urząd) i nie jest treścią, która w sposób szeroce obiektywny pomawia w/w. Z treści zeznań świadków przesłuchanych w toku postępowania wynika, że A. P. (1) jest osobą konfliktową, negującą działalność (...) samorządu, zwłaszcza w aspekcie finansowania i organizacji sportu na ternie Gminy. Ponadto oskarżyciel prywatny pozostawał lub pozostaje w sporze z pozostałymi działaczami klubu (...) odnośnie funkcjonowania pozostałych sekcji za wyjątkiem sekcji zapaśniczej i w tym aspekcie wyraża swoje niezadowolenie. Marginalizuje inne niż zapasy dyscypliny sportowe, co jest krzywdzące dla całego (...) środowiska sportowego.

Ponadto w sprawie nie sposób nie uwydatnić okoliczności mieszczących się w kategorii kontratypu tzw. dozwolonej krytyki. Przepis art. 213 § 2 KK obejmuje kontratyp dozwolonej krytyki, który ma zastosowanie zarówno do przestępstwa zniesławienia w typie podstawowym (art. 212 § 1 KK), jak i kwalifikowanym (art. 212 § 2 KK). W świetle przesłanek tego kontratypu sprawca nie popełnia tych przestępstw, jeśli publicznie podnosi lub rozgłasza prawdziwy zarzut dotyczący postępowania osoby pełniącej funkcję publiczną lub służący obronie społecznie uzasadnionego interesu. Kontratyp dotyczy zatem podnoszenia lub rozgłaszania wyłącznie prawdziwych zarzutów. Podnoszenie obejmuje pomawianie dokonane przez sprawcę osobiście, tj. we własnym imieniu, natomiast rozgłaszanie polega na przekazywaniu zniesławiających informacji odebranej od innej osoby (P. H., J. S., Przestępstwa przeciwko czci, s. 22). Wskazane zarzuty mają przede wszystkim dotyczyć postępowania osoby pełniącej funkcję publiczną, co uzasadnia się szczególną rolą, jaką spełniają te osoby w życiu publicznym. Ich status łączy się bowiem często ze szczególnymi przywilejami, ale i dodatkowymi wymaganiami ze strony opinii publicznej. Słusznie zauważył TK, że "w każdym państwie o ustroju demokratycznym osoba publiczna musi liczyć się z tym, że jej poczynania znajdują się pod bacznym oglądem opinii publicznej, czego naturalną konsekwencją są pojawiające się wypowiedzi krytyczne" (wyr. TK z 12.5.2008 r., SK 43/05, Dz.U. Nr 90, poz. 560). Należy jednak zauważyć, że dozwolona krytyka dotyczy wyłącznie postępowania wskazanych osób, a zatem nie obejmuje ich właściwości .

W niniejszej sprawie Sąd zważył, iż w istocie wszystkie elementy przedmiotowego wpisu poza jednym są prawdziwe, stąd zachodzi kontratyp z art. 213 § 2 pkt 1 k.k., ponieważ oskarżyciel prywatny również w inkryminowanym czasie był radnym Rady Miejskiej w K., To raczej jego wypowiedzi czynione publicznie i na portalach społecznościowych mogłyby pozostawać w zainteresowaniu sądu karnego. Trzeba też powiedzieć, że w ramach dozwolonej krytyki i wolności wypowiedzi pozostają elementy ocenne, ogólnikowe, które w ogóle nie podlegają kategoryzowaniu kryteriami prawda – fałsz. Natomiast jedyne twierdzenie nieprawdziwe, iż oskarżyciel został pozbawiony funkcji prezesa zarządu klubu, podczas gdy sam złożył rezygnację, nie ma charakteru pomawiającego, nawet jeżeli umieszczający wpis miałby świadomość jego nieprawdziwości. Taka treść nie jest bowiem ani pomówieniem o postępowanie czy właściwości poniżające w opinii publicznej, ani nie naraża na utratę zaufania, jak to wskazuje art. 212 § 1 k.k.

Istotnie Sąd zważa na wyraz niezadowolenia A. P. (1) z treści zamieszczonego artykułu, jednakże taki przebieg wydarzeń nie powoduje jednocześnie wyczerpania znamion czynu zabronionego określonego w art. 216 § 1 i 2 k.k oraz 212 § 1 i 2 kk w odniesieniu do M. G.. Oskarżyciel prywatny pełniąc funkcję radnego Rady Miejskiej w K., a zatem bez wątpienia wykonując działalność publiczną, sam dokonuje oceny działań innych osób zaangażowanych w działalność społeczną, a tym samym musi zdawać sobie sprawę z tego, że również jego działania podlegają ocenie społecznej oraz krytyce w ramach sprawowanej funkcji.

W toku postępowania ustalono, iż stwierdzenie dotyczące pozbawienia A. P. (1) funkcji prezesa zarządu klubu, podczas gdy sam złożył rezygnację, nie polegało na prawdzie, aczkolwiek mając na względzie powyższe rozważania i dokonaną ocenę materiału dowodowego, nie miało to charakteru pomawiającego.

Powyższe zachowanie opisane w treści prywatnego aktu oskarżenia nie może być utożsamiane z zachowaniem przestępczym, jak uznał to oskarżyciel prywatny.

Mając powyższe na uwadze Sąd uniewinnił oskarżonego M. G. od zarzucanego mu czynu.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd uwzględniając charakter zapadłego rozstrzygnięcia kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

1.Podpis

K-zy, 28/06/2024 Sędzia Joanna Siemaszko

Dodano: 17 kwietnia 2025, Opublikował(a): Beata Reiter
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kartuzach
Data wytworzenia informacji: 28 czerwca 2024