Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kartuzach

UZASADNIENIE

- Odnośnie J. B. (1):

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W okresie od stycznia do listopada 2005r. - między innymi- oskarżony J. B. (1) pełnił funkcję prezesa zarządu firmy (...) sp. z. o.o. w K.. Pełnił nie tylko formalny ale i faktyczny zarząd spółką i był za nią odpowiedzialny.

/dowód: - odpis KRS - k- 1826-1829;

- wyjaśnienia oskarżonego J. B. (1)-k- 2170./

W tym okresie czasu, J. B. (1) sprawując zarząd spółką zużył zakupiony olej opałowy w ilości 415.532 litrów niezgodnie z przeznaczeniem.

Nie ujawnił właściwemu urzędowi celnemu przedmiotu i podstawy opodatkowania przez niezłożenie deklaracji (...). Uchylił się od opodatkowania narażając podatek akcyzowy na uszczuplenie w łącznej kwocie 421.003,00:

za styczeń 2005r. w kwocie 33. 996 zł

za luty 2005r. w kwocie 23.535 zł

za marzec 2005r. w kwocie 16.966 zł

za kwiecień 2005r. w kwocie 83.515 zł

za maj 2005r. 37.079 zł

za czerwiec 2005r. w kwocie 25.862 zł

za sierpień 2005r. w kwocie 32.034 zł

za wrzesień 2005r. w kwocie 70.738 zł

za październik 2005r. w kwocie 87.474 zł

za listopad 2005r. w kwocie 9.804 zł

/dowody: - decyzja z dnia 29.96.2010r. w sprawie określenia zobowiązania

podatkowego w podatku akcyzowym –k- 1373-1386./

Decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym jest prawomocna. Uprawomocniła się z dniem 14.07.2010r. albowiem spółka nie odwoływała się od tej decyzji.

/dowód: - pismo (...) Skarbowego-k- 2251./

J. B. (1) został prawomocnie skazany za to, iż w czasokresie szerszym i obejmującym czasokres zarzucanego mu obecnie przestępstwa, uszczuplił należności z tytułu podatku VAT- zużywając olej opałowy i napędowy niezgodnie z przeznaczeniem czym wyczerpał znamiona czynów z art. 56 par.1i art. 76 par.1

/dowód: - wyrok SR w Kartuzach IIK 277/11 z uzasadnieniem k- 1972- 2011;

- wyrok SO w Gdańsku XIII Ka 186/14 z uzasadnieniem –k- 2066-2072./

Oskarżony J. B. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Odmówił składania wyjaśnień. Odpowiadając na pytania podał że gdy sprawował funkcję prezesa zarządu K. to był odpowiedzialnych za spółkę, aczkolwiek nie pamięta jaki miał zakres obowiązków. Sporządzaniem deklaracji VAT zajmowała się księgowa która obecnie nie żyje i to ona odpowiada za prawidłowość tych deklaracji. J. J. (1) była udziałowcem spółki i nie sporządzała deklaracji VAT.

W toku innego postępowania podał iż zużył olej opałowy zgodnie z przeznaczeniem i złożył wyjaśnienia na tę okoliczność

- wyjaśnienia oskarżonego J. B. (1)-k- 2169-2170 , 814-815, 1468-

(...), 1908-1910, 1925-1928

Oskarżony J. B. (1) ma obecnie 54 lata. Z wykształcenia jest rolnikiem Był pozbawiony wolności w innej sprawie od 2014r. do końca procesu. Koniec kary przypada na 2020r. Deklarował iż przed osadzeniem utrzymywał się z rolnictwa. Uzyskiwał dochód którego nie jest w stanie określić. Jest żonaty. Jego dzieci są pełnoletnie i samodzielne.

/dowód: - dano o podejrzanym –k- 2169v./

J. B. (1) przed datą popełnienia czynu nie był karany.

Był wielokrotnie karany po popełnieniu przestępstwa, w tym na podstawie kodeksu karno skarbowego. Odbywał i odbywa karę pozbawienia wolności.

W czasie odbywania kary orzeczonej wyrokiem łącznym, jego zachowanie w zakładzie karnym było bardzo dobre. Był wielokrotnie nagradzany. Odbywa karę w systemie programowego oddziaływania. Był zatrudniony nieodpłatnie w charakterze porządkowego. Z widzeń bez dozoru poza zakładem powracał o czasie. Wywiady policji potwierdzają jego pozytywne zachowanie podczas widzeń. Deklarował iż po opuszczeniu zakładu karnego uda się w miejsce zamieszkania do K. gdzie będzie kontynuował działalność gospodarczą.

/dowód: - karta karna-k- 2235-2236;

- wyroki -k- 1669-1676, 1677, 1688- 1692, 1735-1742, 1835-1838./

- opinia –k- 2248-2249

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

- Odnośnie J. J. (1):

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W okresie od maja 2006r. do 25 stycznia 2007r. siostra J. J. (2) J. ( w dacie czynu B.) była jedynym udziałowcem spółki (...).

W tym czasie formalnym prezesem zarządu spółki był ojciec oskarżonych - S. B.. Faktycznie to J. B. (1) w dalszym ciągu zarządzał spółką.

J. J. (1) nie zarządzała firmą i nie podejmowała żadnych decyzji. Dwa – trzy razy w tygodniu przychodziła do biura K.. Pracownicy spółki nie wiedzą co tam robiła ani jaką rolę pełniła w spółce.

/dowód: - odpis KRS - k- 1826-1829;

- wyjaśnienia oskarżonego J. B. (1)-k- 2170;

- wyjaśnienia oskarżonej J. J. (1)-k- 1452-1453

2170;

- zeznania świadka A. K.- 2187v;

- zeznania świadka M. T. (1)-k- 2188;

- zeznania świadka M. G.-k- 2188;

- zeznania świadka J. M.-k- 2197v;

- zeznania świadka M. T. (2) –k- 2198;

- zeznania świadka M. Ż.-k- 2198;

- zeznania świadka W. K.-k- 2198v;

- zeznania świadka W. F.-k- 2220v./

J. J. (1) była zatrudniona w spółce (...) w charakterze księgowej od dnia 1 marca 2005r. do dnia 20 marca 2006r. Po tej dacie – w okresie od maja do grudnia 2006r. oskarżona w dalszym ciągu- w oparciu o faktury dostarczone do biura – zazwyczaj przez M. G.- przygotowała rozliczenie podatku VAT. Po zaksięgowaniu oddawała faktury M. G.. Deklaracje VAT zostały podpisane przez S. B. i złożone w Urzędzie Skarbowym.

M. G. nie przyglądała się fakturom które przekazywała do księgowania. Nie wie czego dotyczyły. Nie interesowała się tym czy dotyczyły one faktycznych zdarzeń gospodarczych. Nie należało to do jej obowiązków.

/dowód: - świadectwo pracy J. B. (2) -k- 2180-2181

- wyjaśnienia oskarżonej J. J. (1)-k- 1452-1453

2170

- zeznania świadka M. G.-k- 2188

J. B. (2) nie powzięła żadnych wątpliwości iż faktury odzwierciedlają rzeczywiste zdarzenia gospodarcze. Uważała że przedłożone jej dokumenty są rzetelne i na ich podstawie czerpała wiedzę na temat kondycji finansowej spółki. Uważała, że jest dobra. Ze strony organów podatkowych nie otrzymała żadnych informacji o uchybieniach.

/dowód: - wyjaśnienia oskarżonej J. J. (1) -k- 1452-1453./

Przeprowadzone postępowanie kontrole wykazało, iż deklaracje zawierają nieprawdę , wskutek czego naliczony podatek VAT został zawyżony. Zawyżając podatek do zwrotu, należność Skarbu Państwa z tytułu VAT została uszczuplona.

/dowód: - decyzja z dnia 28.08.2009r. w sprawie określenia zobowiązania

podatkowego podatku VAT za 2006r. –k- 1363- 1371./

Oskarżona J. J. (1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej oskarżeniem czynu. Złożyła wyjaśnienia zgodne z ustaleniem faktycznym z tym iż nie pamiętała dokładnie okresu czasu w którym księgowała faktury i w którym była zatrudniona w spółce jako księgowa. Nie pamiętała też konkretnie które deklaracje podatkowe sporządzała i czy osobiście przedkładała je prezesowi do podpisu. Nie pamięta kto zatwierdzał płatności za faktury. Początkowo nie pamiętała kto dostarczał faktury jej faktury do księgowania.

/dowód: - wyjaśnienia oskarżonej J. J. (1) -k- 1452-1453, 2170 – 2170v./

J. B. (2) ma obecnie 46 lat. Wykształcenie średnie – księgowa. Pracuje w zawodzie na podstawie umowy zlecenia i zarabia ok. 2700zł netto. Jest mężatką, ma na utrzymaniu 8 letnie dziecko.

/dowód: - dane o podejrzanej -k- 2169v./

Sąd zważył co następuje:

Sąd ustalił stan faktyczny w sprawie na podstawie dokumentów przytoczonych w ramach ustaleń faktycznych, wyjaśnień oskarżonej J. J. (4) oraz częściowo na zeznaniach świadków i wyjaśnieniach oskarżonego J. B. (1).

Zeznania świadków W. F., W. K., M. Ż., M. T. (2), J. M., T. P., M. T. (1), A. K. - Sąd uznał za wiarygodne. Wiarygodność ich relacji nie była kwestionowana. Zeznania świadków, powiązane z dowodami w postaci dokumentów oraz opiniami biegłych, doprowadziły oskarżyciela do przekonania, iż J. B. (1) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zużywał zakupiony olej opałowy nie zgodnie z przeznaczeniem. Zeznania świadków pośrednio to potwierdzają i temu nie przeczą. Zeznania świadków w tym zakresie nie mają bezpośredniego przełożenia na ustalenia stanu faktycznego i nie zostały przywołane jako podstawa uznania iż J. B. (1) naraził podatek akcyzowy na uszczuplenie w określonej wysokości.

Sąd przywołał zeznania świadków na okoliczność ich wiedzy odnośnie faktycznego sprawowania zarządu w spółce (...) i zaangażowania J. J. (1) w interesy prowadzone przez spółkę. W tym zakresie zeznania świadków są wiarygodne wobec swojej wzajemnej zgodności oraz zgodności z wyjaśnieniami oskarżonej.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania świadka E. W., na okoliczność podejmowanych czynności służbowych w związku z kontrolą spółki. Jej zeznania nie były kwestionowane. Nie miała powodów, by podawać nieprawdę.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania M. G. na okoliczność funkcjonowania spółki (...). Sąd dał wiarę zeznaniom świadka że przekazywała oskarżonej faktury do księgowania. Zeznania te są zgodne z wyjaśnieniami oskarżonej i nie przeczy im żaden inny dowód.

Świadek D. F. (była żona oskarżonego) skorzystała z przysługującego jej prawa i odmówiła składania zeznań.

Sąd uznał za wiarygodne dowody w postaci dokumentów przytoczonych w ramach ustaleń faktycznych albowiem prawidłowość i rzetelność zawartych w nich informacji nie była kwestionowana lub nie została skutecznie podważona.

W szczególności Sąd uznał za wiarygodne wydane w sprawie decyzje podatkowe i protokoły kontroli będące podstawą ich wydania.

Wobec powyższego, Sąd nie uznał za zasadne dopuszczenie z urzędu dowodu z opinii biegłego z zakresu księgowości celem ustalenia czy wyliczenia Urzędu Kontroli Skarbowej są prawidłowe i czy nastąpiło uszczuplenie należności podatkowych lub zagrożenie uszczupleniem we wskazanej wysokości.

Kwoty uszczuplenia należności podatkowej z tytułu podatku akcyzowego i podatku VAT wynikają jednoznacznie z decyzji Urzędu Kontroli Skarbowej w G.. Decyzje są prawomocne. Oskarżony nie wnosił odwołania od decyzji - co pozwala domniemywać iż nie kwestionował jej ustaleń – w tym dokonanych wyliczeń.

Jak wskazał oskarżyciel, decyzję na której oparte jest oskarżenie wydał Urząd Kontroli Skarbowej który reprezentuje Skarb Państwa. Nie jest skonfliktowany ze stronami. Decyzję wydano w oparciu o całokształt materiałów źródłowych znajdujących się w aktach sprawy oraz w oparciu o opinie biegłych. Prawidłowość ustaleń i wyliczeń wynikających z decyzji, nigdy nie była kwestionowana przez oskarżonego i Sąd nie znalazł podstaw aby podważających ich wiarygodność.

Dowody w postaci dokumentów które nie zostały przytoczone w stanie faktycznym i nie były podstawą wydania prawomocnych decyzji, dotyczyły innych postępowań i nie mają znaczenia w przedmiotowej sprawie.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonej J. J. (1) albowiem są one zgodne z pozostałymi wiarygodnymi dowodami.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego jedynie częściowo. W szczególności Sąd dał wiarę oskarżonemu że był prezesem zarządu spółki, że był za nią odpowiedzialny a jego siostra była wyłącznym udziałowcem. Wyjaśnienia te są zgodne z dowodami w postaci dokumentów i wyjaśnieniami oskarżonej.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego że jego siostra nie sporządzała deklaracji VAT albowiem przeczy to jej wyjaśnieniom. Sąd nie dał też wiary oskarżonemu iż wykorzystywał olej opałowy zgodnie z przeznaczeniem albowiem wyjaśnieniom tym przeczą ustalenia kontroli. Okoliczność iż w okresie czasu objętym zarzutem, oskarżony używał olej opałowy niezgodnie z przeznaczeniem została przesądzona wyrokiem SR w Kartuzach IIK 277/11 który wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku został utrzymany w mocy i jest prawomocny.

Odnośnie J. J. (1):

J. B. (2) stanęła pod zarzutem iż w okresie od 1 maja 2006 do 25 stycznia 2007- działając w zamiarze by S. B. dokonał czynu zabronionego - przygotowywała rozliczenia VAT – deklaracje VAT 7 które zawierały nieprawdę a podpisane przez S. B. i złożone w Urzędzie Skarbowym spowodowały zawyżenie podatku VAT do zwrotu i zaniżenie zobowiązania podatkowego.

W ocenie Sądu nie budzi wątpliwości iż J. B. (2) przygotowywała deklaracje VAT 7, że deklaracje zawierały nieprawdę a ich złożenie w Urzędzie Skarbowym powodowało zawyżenie podatku naliczonego VAT oraz zawyżenie podatku do zwrotu.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie wykazał by J. J. (1) wiedziała o tym że faktury które księgowała i na ich podstawie sporządzała deklaracje podają nieprawdę. Nie wykazano by miała świadomość iż swoim działaniem naraża podatek VAT na uszczuplenie w łącznej kwocie 22.115 zł.

Zachowań penalizowanych w art. 56 kks i art. 76 kks można dopuścić się jedynie w sposób umyślny, a to oznacza świadomość sprawcy, iż podejmuje działania niezgodne z prawem.

Umyślności zachowania nie można domniemywać. Należy ją udowodnić. W sprawie zaś brak dowodów, również dowodów pośrednich lub nieprzerwalnego ciągu poszlak potwierdzających trafność zarzutu.

Naruszenie przepisów prawa podatkowego nie oznacza automatycznie, iż popełnione zostało przestępstwo skarbowe i osoba która się do tego przyczyniła (księgowała faktury które okazały się fikcyjne) może i powinna być pociągnięta do odpowiedzialności karnej skarbowej. Nie wykazano by przyczyniła się do tego w sposób świadomy. Zważyć należy iż M. G. nie postawiono podobnego zarzutu- mimo iż przekazywała faktury do księgowania.

Z uwagi na fakt iż działanie J. J. (1) nie wyczerpało znamion strony podmiotowej zarzucanych jej czynów, Sąd uniewinnił ją od popełnienia stawianego jej zarzutu.

O. śnie oskarżonego J. B. (1):

W ocenie Sądu nie ma wątpliwości iż oskarżony nie ujawniając właściwemu urzędowi celnemu przedmiotu i podstawy opodatkowania i niezłożenie deklaracji (...), naraził podatek akcyzowy na uszczuplenie czym wyczerpał znamiona czynu z art. 54 par.1 kks. W ocenie Sądu oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Oskarżony który od wielu lat zarządzał spółką, miał świadomość iż zużywanie oleju opałowego niezgodnie z przeznaczeniem jest niedozwolone i prowadzi do uzyskania korzyści wynikających między innymi z uszczuplenia podatku akcyzowego. Świadomość sprawcy potwierdzają wyroki skazujące J. B. (1), dotyczące tego lub zbliżonego okresu działalności spółki.

Wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności i grzywnę Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oraz kwotę uszczuplenia.

Jako okoliczność łagodzącą, Sąd wziął pod uwagę nie karalność oskarżonego w dacie czynu.

Ponieważ oskarżony był wielokrotnie karany po popełnieniu przestępstwa, w tym za przestępstwo podobne do obecnie zarzucanego, Sąd uznał iż nie ma podstaw do zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Nie ma podstaw do uznania iż pomimo nie wykonania kary cele kary zostaną osiągnięte i oskarżony nie popadnie ponownie w konflikt z prawem.

Biorąc pod uwagę karalność oskarżonego za przestępstwa skarbowe, czasokres i rozmiar prowadzonego przez niego procederu oraz jego plany dalszego prowadzenia działalności gospodarczej po opuszczeniu zakładu karnego, Sąd orzekł wobec niego zakaz zajmowania stanowisk w zarządach spółek kapitałowych uznając, iż oskarżony nie potrafi już zarządzać spółką w sposób zgodny z prawem karno skarbowym.

Ponadto Sąd orzekł o kosztach procesu.